Ο Μακρυγιάννης ήταν ένας από τους κορυφαίους αγωνιστές του ’21. Γεννήθηκε το 1797 στο Αβορίτι της Δωρίδας και το πραγματικό του επώνυμο ήταν Τριανταφύλλου. Κατά τη διάρκεια του αγώνα τον αποκαλούσαν «Μακρυγιάννη» για το ψηλό του ανάστημα και με αυτό το όνομα παρέμεινε στην ιστορία.

Στα 1811 βρίσκεται στην Άρτα, στη δούλεψη ενός προύχοντα. Λίγα χρόνια μετά αρχίζει να ασχολείται με το εμπόριο και χάρη στο ζήλο και την εργατικότητά του καταφέρνει να αποκομίσει σημαντικά κέρδη. Η εμπορική του δραστηριότητα στην Άρτα κράτησε ως το 1820. Τότε τα σουλτανικά στρατεύματα τον συνέλαβαν και τον φυλάκισαν ως όργανο του Αλή Πασά στο Κάστρο της Άρτας. Ωστόσο κατόρθωσε να δραπετεύσει και ακολούθησε τον αρματολό Γώγο Μπακόλα. Το 1820 μυείται στη Φιλική Εταιρεία, στρατολογεί το πρώτο του Σώμα και φτάνει στην Αθήνα, καταφέρνοντας σημαντικές νίκες απέναντι στους Οθωμανούς.

Απογοητευμένος όμως με την κυβέρνηση και τις διχόνοιες, ο Μακρυγιάννης απομακρύνεται από τη στρατιωτική και πολιτική ζωή. Με τον ερχομό του Καποδίστρια διορίζεται αρχηγός της Εκτελεστικής δυνάμης στο Μοριά, θέση που του αφαιρέθηκε όταν παρασύρθηκε και χρησιμοποίησε τη στρατιωτική δύναμη που διέθετε για να επιβάλει συνταγματικό πολίτευμα στον Κυβερνήτη.

Υπήρξε μάλιστα τόσο κατηγορηματικός στην προσπάθειά του για επιβολή των πραγματικών ελευθεριών ώστε κατηγορήθηκε για συνωμοσία κατά του βασιλιά Όθωνα, συνελήφθη, δικάστηκε και καταδικάστηκε σε θάνατο. Η ποινή του ωστόσο μετριάστηκε σταδιακά και αποφυλακίστηκε τελικά το 1854.

Πέρα από όλα αυτά όμως ο Μακρυγιάννης κληροδότησε στις νεότερες γενιές ένα αθάνατο μνημείο ύφους, ήθους, λόγου και περιεχομένου, τα «Απομνημονεύματά» του. Άρχισε να τα γράφει στο Άργος το 1829 με σκοπό να διδάξει τους μεταγενέστερους και συνέχισε μέχρι το 1851, ώσπου οι περιπέτειες της ζωής του τον ανάγκασαν να σταματήσει.

Το έργο στην αρχή πέρασε σχεδόν απαρατήρητο. Εκτός από τον Παλαμά, κανείς σχεδόν δεν αντιλήφθηκε τη σημασία του. Έπρεπε να περάσουν πολλά χρόνια για ν’ ασχοληθούν μαζί του λογοτέχνες και κριτικοί και να φέρουν τον Μακρυγιάννη και το έργο του στο προσκήνιο της πνευματικής μας ζωής.