Το Φεϋζούλ Τζαμί βρίσκεται στην οδό Αράχθου και Κατσαντώνη, σε μικρή απόσταση από τον ναό της Αγίας Θεοδώρας, μια περιοχή που άνηκε στην συνοικία «Ελιγιασβέη». Το μνημείο πήρε το όνομά του από τον χορηγό της δαπάνης του έργου, κάποιο Οθωμανό με το όνομα «Φεϋζουλλάχ». Μαζί με το τζαμί του Φαΐκ Πασά είναι ένα από τα δύο σωζόμενα μουσουλμανικά τεμένη της Άρτας.
Όπως και το τζαμί του Φαΐκ Πασά, είναι χτισμένο στον τύπο Α, αρχιτεκτονική μορφή που έχουν όλα τα τεμένη του ελλαδικού χώρου. Είναι μονόχωρο με τετράγωνη κάτοψη, μήκους πλευράς, 6,40 μ. και είχε κυλινδρικό μιναρέ που σωζόταν ως το 1917. Σύμφωνα με τον μητροπολίτη Άρτας του 19ου αιώνα, Σεραφείμ Ξενόπουλο ή Βυζάντιο, το τζαμί οικοδομήθηκε πάνω στα ερείπια χριστιανικού ναού αφιερωμένου στην Αγία Κυριακή.
Ο χρόνος της ανέγερσής του δεν μπορεί να εξακριβωθεί. Θεωρείται πάντως ότι είναι σύγχρονο του τεμένους του Φαΐκ Πασά, του πρώτου διοικητή της Άρτας μετά την τουρκική κατάκτηση, οπότε θα πρέπει να τοποθετηθεί στον 15ο αιώνα. Η άποψη αυτή ενισχύεται από το γεγονός ότι στο μνημείο είχε ταφεί ο σημαιοφόρος του Φαΐκ Πασά, Σουλεϊμάν Μουσταφά.
Τα έσοδα του τεμένους τα έπαιρνε ο Ιμάμης και ανερχόταν στα 1500 – 2000 γρόσια.
Στη διάρκεια των εχθροπραξιών που έλαβαν χώρα στην Ήπειρο στο πλαίσιο του Ελληνοτουρκικού πολέμου του 1897, καταστράφηκε τμήμα του μιναρέ. Επρόκειτο για μια επίδειξη δύναμης των ελληνικών δυνάμεων προς τις τουρκικές που είχαν στρατοπεδεύσει απέναντι από την πόλη. Το υπόλοιπο τμήμα του μιναρέ κατέρρευσε το 1917.
Έως το 1941, το τζαμί ήταν στην ιδιοκτησία του Οθωμανού Εμίν Μπέη. Το 1962 με υπουργική απόφαση το τέμενος κηρύχθηκε αρχαιολογικός χώρος.